این دل شده مبتلا به تو ای دوست / کاش مرهمی برای دردش داشتی

.

.

.

در خلوت من جز تو کسی راه ندارد / رخسار فریبای تو را ماه ندارد

غمنامه ی من غصه ی چشمان تو باشد / غیر از تو دلم دلبر دلخواه ندارد

.

.

.

دوست مزرعه ی سرسبزی است که با امید و عشق

در آن بذر می افشانی و با سپاس آن را درو میکنی

.

.

.

وصل تو کجا و من مهجور کجا / دردانه کجا ، حوصله ی مور کجا

هرچند ز سوختن ندارم باکی / پروانه کجا و آتش طور کجا

.

.

.

کاش میشد در سایه ی مژگانت

لحظه ای به تماشای دریای خوشرنگ چشمهایت می نشستم

.

.

.

مثل فرشته ها شده ای احتیاط کن / زیبا و با صفا شده ای احتیاط کن

چندیست که احساس می کنم / عزیزتر از جان ما شده ای ، احتیاط کن

.

.

.

به سلامتی رنگین کمون که فقط یک رنگ رو انتخاب نکرد

گفت همه رنگ ها قشنگن خواست تو انتخاب کنی چه رنگی باشی

هر رنگی می خوای باش ولی یکرنگ باش

.

.

.

زندگی، شوق رسیدن به همان فردایی است که نخواهد آمد

تو، نه در دیروزی و نه در فردایی

ظرف امروز، پر از بودن توست

زندگی را دریاب

.

.

.

 زندگی مانند لبخند ژکوند است 

در نظر اول به روی بیننده تبسّم می کند

امّا اگر در او دقیق شوی می گرید . . .